Posdata - Joaquín Sabina










Tu tirabas los dados, yo burlaba la suerte.
Yo la última palabra, tú un "pero" que añadir.

De tanto ser felices se me olvidó quererte,
yo buscaba un tesoro, tú querías un botín.

Yo era un flaco bendito por grupis juguetonas.
Tú el manjar exquisito de la mesa de un rey.
Yo el trovador cascado, tú la gran prima donna,
tú reina sin corona, yo fuera de la ley.

La canción que te escribo no es más que una postdata.
Si la bailas con otro, no te acuerdes de mí.
Cuando me abandonaste, bordé un puente de plata.
Ni tú eras para tanto, ni tú eras para tanto ni yo soy para ti.

No es que esté triste, carajo, es que me acuerdo…

Tú firmabas la paz, yo buscaba el desquite.
Hubo un error de cálculo, pensé, nosotros dos.
Tú buscabas marido, yo encontré un escondite.
Tu sombra es un pecado de la imaginación.

Cuando te haya olvidado, aún te echaré de menos
y alzaré la penúltima copa a tu salud.
Me obligaste a elegir entre tú y el veneno,
yo tiré una moneda al aire y salió cruz.

La canción que te escribo no es más que una postdata.
Si la bailas con otro, no te acuerdes de mí.
Cuando me abandonaste, bordé un puente de plata.
Ni tú eras para tanto, ni tú eras para tanto ni yo soy para ti.



Entradas más populares de este blog

Escondido y lejos - Mario Benedetti

Fuego mudo - Mario Benedetti

Fuego mudo - Mario Benedetti

Poema 4 - Pablo Neruda

Hilo rojo

Desvelo

A ras del sueño - Mario Benedetti