Che pykasumi - Joan Manuel Serrat

Che pykasumi reveve vaekué chehegui rehóvo

oúva ne ange cada pyhare che kéra jopy;
rohayhúgui ai ajepy'apÿva che ne ra'arôvo,
michínte jepépa ndaivevuivéi che mba'embyasy.

Ne añaitégui ndénte aikóva ko'âicha aikove asy
jaikóma rire ku juayhu porâme oñondivete;
resê reveve che rejarei, che motyre'y,
aico cikorey ndavy'amivéi upete guive.

Sin consuelo alguno te sigo queriendo cada amanecer
como sombra voy caminando a solas con mi soledad.
Mis ojos padecen al mirar la casa donde ya no estás.
Corazón transido que me mancha el pecho y me hace sollozar.

Con un leve vuelo de mí te apartaste pequeña torcaz.
Porque no querías que te acariciase el pelo y la piel.
Regresa, te pido, a darme consuelo como sabes tú.
Alivia esta pena que me estruja el alma, Che pykasumi.
*Popular Paraguaya :

Adaptación al castellano de :Rubén Bareiro Saguier y Joan Manuel Serrat


Entradas más populares de este blog

Escondido y lejos - Mario Benedetti

Escondido y lejos - Mario Benedetti

Escondido y lejos

Poema 4 - Pablo Neruda

Digo que no puede decirse el amor... - Jaime Sabines

Hilo rojo

Fuego mudo - Mario Benedetti